Verveeld door de dood van anderen
Zelfs de NOS bericht er over alsof de inspiratie is vervlogen: "Liquidatie na liquidatie na liquidatie" is de titel van het artikel waarin wordt vermeld dat alweer de 20ste criminele afrekening heeft plaatsgevonden in hartje Amsterdam in een jaar tijd. Heel bizar, ik kijk naar de afbeelding bij het artikel. Mijn straat staat er op. Ongewild ben ik, zijn anderen, mijn buren, de kinderen in mijn buurt, een onderdeel geworden van een reeks aan brute afrekeningen. Het is een wereld waarin geweld prevaleert boven alle overige waarden, een wereld waarvan we weten dat het bestaat maar die toch zo ver van je bed lijkt te staan. Wat leer je van zo'n gruwelijke gebeurtenis? Een hoop. Je leert mensen kennen; mensen in je buurt, mensen die dicht bij je staan, je leert de stadse en landelijke denkwijze en in sommige gevallen de wereldse mentaliteit kennen. Je hoort mensen praten over een onderwerp waar normaal gesproken het liefst geen woord over valt: de dood. Genuanceerder: spreken