Don't dream your life, live your dream...

De laatste tijd komt de term bedreiging vaker ter sprake dan normaal. Het is daarom wijsheid om hier nader op in te gaan. Willen we het bedreigen en de verharding stoppen, dan dienen duidelijke grenzen gesteld te worden.  Allereerst is bedreiging een handeling die men niet moet onderschatten. Het kan een gevoel van onveiligheid geven in een omgeving die eerst juist zo vertrouwd aanvoelde, zoals je eigen huis of werkplek. De emotionele impact kan dermate groot zijn waardoor de dagelijkse, gebruikelijke werkzaamheden niet meer naar behoren kunnen worden verricht. Bedreiging is strafbaar gesteld in artikel 285 van het Wetboek van Strafrecht. Bij de beoordeling van de strafbaarheid gaat het er altijd om wat de precieze bedoelingen zijn geweest, onder welke omstandigheden de bedreiging heeft plaatsgevonden en de algehele context. De wet stelt onder andere bedreiging met zware mishandeling strafbaar. Ter illustratie de volgende voorbeelden. Stel dat iemand zegt ''ik geef jou een klap

Sommige waarnemers menen dat door enkele recente ontwikkelingen (met name de  vervolging  van de komiek Jan Böhmermann, de  aanhouding  van de columniste Ebru Umar en de  oproep  van het Turkse consulaat in Rotterdam om ''beledigingen'' aan het adres van president Recep Tayyip Erdoğan te melden) een ernstige aanslag is gepleegd op de vrijheid van meningsuiting. Enige nuancering en relativering lijkt mij hier op z'n plaats. De vrijheid van meningsuiting is één van onze mensenrechten, vastgelegd in onze Grondwet en diverse internationale verdragen, en heeft als belangrijke uitgangspunt dat je niet voorafgaand verlof nodig hebt om gedachten of gevoelens te openbaren (artikel 7 van de Grondwet). Betekent dat dus dat een persoon die beledigd wordt, alles in naam van vrijheid van meningsuiting heeft te dulden? Nee. Ook in een vrij land als Nederland zijn vrijheden niet onbegrensd en absoluut. De rechters zijn er ook voor mensen die bezwaar hebben tegen de wijze waarop men

De Hoge Raad heeft geoordeeld dat aangehouden verdachten vanaf 1 maart 2016 recht hebben op een advocaat tijdens een politieverhoor. De verdachte dient voor het verhoor gewezen te worden op dit recht en indien er niet duidelijk afstand wordt genomen moet er bij ieder verhoor een advocaat aanwezig zijn. Je wordt verhoord. Wat nu? Een aantal tips & aandachtspunten, want het zal je maar overkomen en het moge duidelijk zijn: voorbereiding is het halve werk. Vooralsnog mag de advocaat nog niet bij alle politieverhoren aanwezig zijn. Die moet daarvoor toestemming krijgen van de officier van justitie, die doorgaans wordt gegeven. Laat je in ieder geval niet wijsmaken dat het niet geoorloofd is een advocaat te spreken alvorens een verklaring al dan niet wordt afgelegd. Het is goed om te weten dat een bezoek van een advocaat als je aangehouden bent, kosteloos is. Een advocaat bij het politieverhoor zorgt ervoor dat de politie niet ongeoorloofd druk op de verdachte uitoefent en ziet erop toe