Je bent wat je eet

Copyright Melk&Dadels

Eten betekent niet enkel dat men zichzelf voedt. Er zijn onder andere tal van sociaal-culturele en historische elementen die van invloed zijn op wat we eten, wat we lekker vinden, hoe we eten en waarom we iets al dan niet eten. Een voedingsmiddel is meer dan alleen maar een product, zo kan het dienen als statussymbool of kan het de identiteit van een individu reflecteren, wat een reden kan zijn waarom iets wordt genuttigd. Mensen laten door hun eten en drinken zien dat ze tot een bepaalde cultuur behoren. Kikkerbillen in Europa, insecten in Afrika, hondenvlees in Azië…Zelfs de Franse keuken kan met zijn oesters, escargots, niertjes, schimmelkazen e.d. de rest van de wereld de kriebels bezorgen. ‘Om als ‘eetbaar’ te gelden, moet een bepaald soort voedsel vooral cultureel, misschien zelfs meer dan biologisch, als dusdanig worden beschouwd. 'Zowel de sociale rol van voeding, als de familiale, regionale of religieuze gewoonten en de symbolische waarde van bepaalde voedingswaren zijn even goed elementen die in mindere of meerdere mate het gedrag van een individu kunnen beïnvloeden, en dat al vanaf de geboorte’, aldus het onderzoeksrapport van OIVO, Onderzoeks- en Informatiecentrum van de Verbruikers Organisaties. Sommigen houden vast aan hun eigen eetcultuur om zich te onderscheiden van de cultuur waarin ze leven. Samen eten bevordert tevens het sociale contact tussen mensen onderling. Zo worden tijdens het samen tafelen met de familie bepaalde waarden en normen van generatie op generatie overgegeven. Samen eten leert ook wat wel of niet acceptabel is in gezelschap, op deze manier worden sociale banden zowel in stand gehouden als versterkt. Uit onderzoek van LEI Wageningen UR, een onafhankelijk onderzoeksinstituut, blijkt een wezenlijk verschil te bestaan met betrekking tot consumptie tussen de eerste en tweede generatie Turken, Marokkanen en Surinamers. Zo blijkt dat vooral nieuwe Nederlanders hun consumptie hebben verwesterd, voornamelijk uit gemakzucht. Traditionele gerechten die vaak erg bewerkelijk zijn, en die dus veel tijd eisen bij het bereiden ervan, worden doorgaans enkel in het weekend bereid of bij de ouders thuis gegeten. Vaak wordt er gekozen voor de gemakkelijkere, westerse gerechten zoals bijvoorbeeld Italiaans. Indien dergelijke gerechten worden klaargemaakt, wordt er wel een traditionele smaak aan toegevoegd. Voeding speelt een leidende rol als het gaat om gastvrijheid, deze wordt getoond door het eten dat wordt voorgeschoteld aan gasten en de hoeveelheid ervan, aldus het onderzoek. Eten is cultuur. En cultuur moet je koesteren, onderhouden, behouden en vooral uitdragen. ‘Traditioneel werden recepten mondeling doorgegeven van generatie naar generatie, van moeder op dochter of zoon, en steeds verder geperfectioneerd. De gerechten van onze moeders zijn een deel van onze geschiedenis. De geuren, kleuren en smaken brengen bijzondere herinneringen naar boven. Deze authentieke gerechten zijn ons culinair erfgoed en mogen niet verloren gaan’, aldus ‘Melk en Dadels’. ROSE stories heeft samen met kok en kookboekenauteur Nadia Zerouali besloten een kijkje te laten geven in de keukens, de families en de cultuur waar we anders misschien helemaal niet voor open zouden staan, waar we op eigen kunnen misschien wel niet in durven toe te treden. Eten, is eigenlijk vooral delen. En dat is ook de visie van het kook- en verhalenboek ‘Melk en Dadels-100 geheime recepten van Marokkaanse moeders.  De recepten zijn van belang, maar het zijn de moeders die zelf de speciale ingrediënten vormen en die in het zonnetje worden gezet. Het zijn zij, die ‘alles op z’n lekkerst’ kunnen maken. Het zijn ook weer zij, die een hand uitreiken naar andere culturen, opdat er van elkaar kan worden geleerd. 

BETÜL ÇATAL